เคมีอินทรีย์
สิ่งต่างๆ ที่อยู่รอบตัวเรา เช่น อาหาร ยารักษาโรค เครื่องนุ่งห่ม เครื่องสำอาง พลาสติก ผงซักฟอก สบู่ น้ำมันเชื้อเพลิง
สารกำจัดศัตรูพืช หรือแม้แต่ร่างการของมนุษย์และสัตว์ ล้วนมีธาตุคาร์บอนเป็นองค์ประกอบ ในสมัยก่อนนักเคมีเชื่อว่าสารที่มีธาตุคาร์บอนเป็นองค์ประกอบได้มาจากสิ่งมีชีวิตนั้น จึงเรียกสารเหล่านี้ว่า สารประกอบอินทรีย์ จนกระทั่งปี พ.ศ.2371 (ค.ศ.1828) ฟรีตริช เวอเลอร์ นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมันได้ค้นพบวิธีการสังเคราะห์ยูเรียซึ่งเป็นสารประกอบอินทรีย์ โดยการเผาแอมโมเนียมไซยาเนต
ซึ่งเป็นสารประกอบอนินทรีย์ ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นเขียนแสดงได้ดังนี้


ต่อมามีผู้สังเคราะห์สารประกอบอินทรีย์ได้มากขึ้น จึงทำให้แนวคิดเกี่ยวกับสารประกอบอินทรีย์เปลี่ยนไป ปัจจุบันนี้เมื่อกล่าวถึงสารประกอบอินทรีย์จะหมายถึงสารประกอบที่มีธาตุคาร์บอนเป็นองค์ประกอบ ทั้งที่เกิดจากสิ่งมีชีวิตและจากการสังเคราะห์ ยกเว้นสารจำพวก
- ออกไซด์ของคาร์บอน เช่น คาร์บอนไดออกไซด์
- เกลือคาร์บอเนตและไฮโดรเจนคาร์บอเนต เช่น แคลเซียมคาร์บอเนต โซเดียมไฮโดรเจนคาร์บอเนต
- เกลือคาร์ไบด์ เช่น แคลเซียมคาร์ไบด์
- เกลือไซยาไนด์ เช่น โพแทสเซียมไซยาไนด์
- เกลือไซยาเนต เช่น แอมโมเนียมไซยาเนต
- สารประกอบของคาร์บอนบางชนิด เช่น คาร์บอนไดซัลไฟด์ คาร์บอนเตตระคลอไรด์ คาร์บอนิลคลอไรด์หรือ
ฟอสจีน
- สารที่ประกอบด้วยธาตุคาร์บอนเพียงชนิดเดียว เช่น เพชร แกรไฟต์ ฟุลเลอรีน
สารเหล่านี้จัดเป็นสารประกอบอินทรีย์ สำหรับสาขาวิชาที่สารเหล่านี้จัดเป็นสารประกอบอนินทรีย์ สมบัติ การสังเคราะห์และปฏิกิริยาของสารประกอบอินทรีย์เรียกว่า เคมีอินทรีย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น